النصاب

جميع المشاهد نقلا عما سمعته من روايات اخوه عبد الرحمن و الأم.

مشهد 1 :

موكى خارج من الفصل بتاع المكتبه فى ايد المدرس

المدرس : من فضل حضرتك ، انا مش عايزه يحضر تانى ، هو شقى و مش بيستفيد ولا بيسمع ولا بيخلى باقى الاطفال تستفيد.

الام  فى ذهول.

مشهد 2 :

فى السياره ، ماما : انت ها تتعاقب علشان مش بتحترم الفصل ولا بتسمع الكلام.

تخيلى الشخصى انه رد عليها بالإجابه الخالده بتاعته : انا اصلا مش عايز اروح و انتى بتودينى غصب عنى ، اسحبى الفلوس انا مش عايز اروح.

مشهد3:

ليلا تقرر الأم الذهاب فى مشوار و هتاخد موكى معاها ، اتحضروا و لبسوا و فتحوا الباب علشان يخرجوا للأسانسير

موكى يرجع علشان يقول لعبد الرحمن حاجه

موكى : يا عبد الرحمن ، هات التابلت ، ماما قالت خلاث ممكن اخده.

عبد الرحمن يتعجب من سرعة انتهاء العقاب ، و كان خلاص هايجيب له التابلت

الام نسيت حاجه و رجعت تجيبها من جوه الشقه

عبد الرحمن يسألها ، العقاب خلص بسرعه كده.

على ما الام تستوعب السؤال و تبدأ ترد بإنها لم تنهى العقاب، موكى ياخد ديله فى سنانه و يجرى.